Ono što se već mjesecima priča po kuloarima moglo bi se i ostvariti na žalost desetina hiljada navijača Fudbalskog kluba Sarajevo.
Naime, u skorijoj budućnosti bi Bordo tim mogao promijeniti adresu. Iako iz kluba zvaničnih informacija o planovima za preseljenje, prema posljednjim potezima sve je izglednije da sjedište Fudbalskog kluba Sarajevo uskoro neće biti na adresi u Titovoj 38b, prenosi Klix.
Sjedište Fudbalskog kluba Sarajevo je od osnivanja 1946. do 1949. godine bilo u kultnom FIS-u, a u posljednje 74 godine Titova ulica je bila stalna adresa Bordo tima.
Proteklih mjeseci “šuškalo” se o tome da će kancelarije Bordo tima biti prebačene na Butmir u Trening kamp FK Sarajevo, a sudeći prema jednoj od najnovijih objava klupske direktorice Ajle Alimanović, to je postalo realnost.
“Novi pogled iz kancelarije”, napisala je Alimanović na fotografiji koja je uslikana u jednom od objekata na Trening centru FK Sarajevo na Butmiru.
No, to nije jedini nagovještaj da se FK Sarajevo seli u Butmir. Naime, kafić pored Ekonomskog fakulteta koji je bio u (in)direktnom vlasništvu FK Sarajevo je, i pored profitabilnosti, zatvoren, a na njegovom mjestu će biti otvoren Fan Shop FK Sarajevo.
Brojni navijači su se pitali koja je svrha postojanja dva Fan Shopa u razmaku od nekoliko stotina metara, no prema svemu sudeći, Fan Shopa u Titovoj 38b uskoro neće biti, što je još jedna od naznaka selidbe kluba iz dosadašnjih prostorija.
Većina navijača je ogorčena dešavanjima, o čemu govori i status Semira Zilić, autora Bordo vremeplova, koji prenosimo u potpunosti:
“Dana 24. oktobra 1946. godine u velikoj sali Fiskulturnog doma, u ulici Mis Irbina, fuzijom OFD Sloboda i RSD Udarnik, osnovano je Fiskulturno društvo Torpedo. Upravo na mjestu osnivanja, u čuvenom FIS-u, nalazile su se i prve prostorije društva. Godinu dana kasnije, na sjednici održanoj 5. oktobra 1947. godine, FD Torpedo promijenilo je ime u FD Sarajevo. Dana 3. jula 1948. godine, u Titovoj ulici na broju 65, svečano je otvorena nova kuglana SD Sarajevo. Iako su prostorije Sarajeva još uvijek bile locirane u FIS-u, fokus djelovanja društva se laganim koracima prebacivao sa Mis Irbine ulice, na Titovu. Jedna od prvih aktivnosti koje su prebačene u Titovu ulicu bila je prodaja ulaznica za sve utakmice Sarajeva, da bi početkom 1949. godine, Sarajevo i zvanično preselilo svoje prostorije iz FIS-a u Titovu ulicu, na broj 65. Od tog dana, pa do danas, Sarajevo nikada više nije napustilo te prostorije. Istina, adresu je mijenjalo, ali samo zato što su se mijenjali brojevi u ulici. Pa je tako Titova 65 sredinom 1950-tih postala Titova 52, u narednoj deceniji Titova 40, a početkom ovog stoljeća ona adresa koju svi vrlo dobro znamo, Titova 38b. Sarajevo je dakle neprekidno od 1949. godine bilo klub iz Titove ulice, opštine Centar, grada Sarajeva.
Put Sarajeva do konačnog formiranja svog identiteta bio je poprilično sličan putu kroz koji su prolazili gotovo svi klubovi u prvim godinama svog postojanja. Istina, taj put kod Sarajeva je trajao možda i duže nego kod nekih drugih klubova, a može se reći da je cjelina formirana tek početkom šezdesetih, kada je zaokružen identitet kluba: Fudbalskog kluba Sarajevo, sa sjedištem u Titovoj ulici, opštini Centar, koji svoje utakmice igra na stadionu Koševo, u dresovima bordo boje.
Sarajevo je na putu do identiteta kojeg danas poznajemo mijenjalo gotovo sve:
– ime (iz Torpedo u Sarajevo),
– način organizacije (od fudbalskog tima pri fiskulturnom društvu, do samostalnog fudbalskog kluba),
– boje dresova (od crvene, preko bijele, plave, do današnje bordo),
– grb (od stare zvijezde u “točku”, do raznih varijacija današnjeg “štita”),
– stadion na kojem je igralo (od Marindvora, preko Skenderije, do Koševa),
– klupske prostorije (od FIS-a do današnjih u Titovoj).
Samo jedna stvar je ostala konstanta, tokom svih ovih 77 godina postojanja kluba, a to je pripadnost OPŠTINI CENTAR i GRADU SARAJEVO. Sarajevo je od 24. oktobra 1946. pa do danas, neprekidno bilo vezano isključivo za centar grada po kojem nosi ime. Obje lokacije klupskih prostorija, kao i sva tri stadiona na kojima je Sarajevo igralo svoje domaće utakmice, nalazili su se na području današnje Opštine Centar.
Premjestiti FK Sarajevo iz Centra u bilo koju opštinu, a pogotovo u opštinu koja administrativno ne pripada Gradu Sarajevu, znači otrgnuti najpostojaniju stavku njegovog identiteta. Bez ikakve želje za omalovažanjem bilo kojeg sarajevskog naselja, jer ne spadam u red onih kojima Sarajevo počinje na Bentbaši, a završava na Marindvoru. Ja lično i Ilidžu i Hrasnicu i Vogošću smatram dijelovima Sarajeva, jer to de facto i jesu dijelovi našeg grada, ali de jure nisu. Famos nikada nije bio FK “Famos” Sarajevo, nego FK “Famos” Hrasnica. Igman nikada nije bio FK “Igman” Sarajevo, nego FK “Igman” Ilidža. UNIS nikada nije bio FK “UNIS” Sarajevo, nego FK “UNIS” Vogošća. Čak i buduće nove komšije, FK “Butmir”, u COME sistemu NSBiH nisu zavedene nikako drugačije nego kao FK “Butmir” Ilidža. Kratko i jasno, premještanjem klupskog sjedišta iz Titove ulice u Butmirsku cestu, FK “Sarajevo” Sarajevo automatski će postati FK “Sarajevo” Ilidža. Sa adresom čiji poštanski broj nije 71000, nego 71210. De jure, u drugom gradu, a ne u onom čije ime nosi.
Pokušajte samo zamisliti da neko premjesti Arsenal iz Sjevernog Londona u neko od londonskih predgrađa. Da Chelsea više ne bude klub sa sjedištem u Zapadnom Londonu, nego da se također skrasi u nekom od londonskih predgrađa. Oba kluba, primjerice, imaju trening kampove koji se nalaze kilometrima udaljeni od Londona, ali nikada niko nije pomislio da zbog toga preseli klub iz grada u kojem su osnovani. Minhenski Bayern ima stadion periferiji grada, ali mu je sjedište svejedno unutar granica grada. Trening kamp Real Madrida također je na gradskoj periferiji, ali je sjedište i dalje u gradu. Torinski Juventus je 2017. godine preselio u nove prostorije, koje se nalaze tik uz njihov trening kamp i novi stadion, ali koji se ipak nalaze unutar granica Torina. Inter i Milan, slično kao i londonski klubovi, imaju svoje kampove daleko izvan gradske zone, ali su sjedišta oba kluba i dalje smještena u najužem centru Milana.
Ili da ne idemo tako daleko, zamislite da sutra neko Dinamo preseli iz Zagreba u Samobor ili Zaprešić. Da Hajduk preko noći umjesto u Splitu osvane u Solinu ili jednom od sedam Kaštela. Da Zvezda i Partizan svoje beogradske adrese zamijene adresama u Zemunu ili Pančevu. Naravno da je nezamislivo. Iz Pančeva je Dinamo, a ne Crvena zvezda ili Partizan. Iz Zaprešića je Inter, a ne Dinamo. Iz Butmira je Butmir, a ne Sarajevo !!!
I da ne bude zabune, ovo nema nikakve veze sa stadionom, sa neuslovnošću Koševa, stadiona koji iz godine u godinu propada. Ma koliko se nama srce cijepalo zbog toga, sve je izvjesnije da nikome više nije u interesu ostanak Sarajeva na Koševu. Ovdje se radi o potpuno drugoj stvari, o sjedištu kluba, o klupskom identitetu. Stadioni se mijenjaju, svugdje u svijetu, ali seliti klub iz jednog grada u drugi, e takve stvari se ne dešavaju u svijetu fudbala. Barem ovom evropskom, kojem i sami pripadamo.
O nepostojanju logike da se napušta zgrada u centru grada, koja je odnedavno u 1/2 vlasništvu Kluba (prvi put u historiji!), skupa sa dvorištem oko zgrade, koje je u 1/3 vlasništvu FK Sarajevo, da bi se na zemljištu pod koncesijom, u predgrađu, pravilo sjedište kluba od kontejnera, posebno nema smisla govoriti. FK Sarajevo je prvi put u svojoj historiji zavedeno u katastru kao 1/2 vlasnik klupske zgrade (površine 221 m2) i kao 1/3 vlasnik dvorišta oko zgrade (površine 248 m2). Koja je logika napustiti sve to i zamijeniti klupsku zgrad montažnim objektima na zemljištu koje je pod koncesijom i koje je zavedeno kao poljoprivredno dobro?
Iskreno se nadam da će se neko iz FK Sarajevo oglasiti po ovom pitanju, umjesto što se PR služba po ko zna koji put odlučila na šutnju. Navijači FK Sarajevo zaslužuju da znaju šta se dešava iza kulisa, te da im se barem u kratkim crtama objasni da li je istina ovo o čemu se već danima šuška u gradu, a od danas i u medijima. Ako nije istina, da se navodi iz medija demantuju, a ako je istina, onda bih zaista volio čuti koji se razlozi kriju iza takve odluke.
Skrnavljenjem klupskog identiteta, udaljavaju se navijači od kluba. Udaljavanjem navijača od kluba, smanjuje se njegova veličina.
Preseliti iz zgrade u centru grada čiji si djelimični vlasnik i u kojoj boraviš 75 godina, u kontejner pod koncesijom van grada, to je stvar koju ne bih poželio da se desi ni najljućem klupskom rivalu. Ne ubijajte identitet kluba, jer:
FK “Sarajevo” Sarajevo, a ne FK “Sarajevo” Ilidža!!!”
