Nakon što su 1979. godine osvojili titulu europskog prvaka, košarkaši Bosne su u narednoj sezoni igrali na čak četiri fronta i na svakom bili blizu trofeja. Već u oktobru 1979. Bosna je nastupila na Interkontinentalnom kupu, Svjetskom klupskom prvenstvu, održanom u brazilskom São Paulu, gdje su u odlučujućem meču nesretno poraženi od domaćeg Siria.
I u Kupu europskih šampiona puleni Bogdana Tanjevića nisu imali sreće. U prvom kolu grupne faze poraženi su tijesno od Partizana (kome je to bila jedina pobjeda) i baš ta dva boda nedostajala su “Studentima” da izbore novo finale i pokušaju ponoviti uspjeh iz Grenoblea. Igra na više frontova iscrpila je sarajevsku ekipu koja je vodila tokom cijele sezone domaćeg prvenstva, ali je nekoliko neočekivanih kikseva u igru vraćalo splitsku Jugoplastiku.
Nakon 10. kola Bosna je imala dvije pobjede više od splitskih “Žutih” koje je u posljednjem kolu prvog dijela prvenstva dočekala u Skenderiji i pobjedom mogla riješiti sve dileme. No, Jugoplastika je slavila u Sarajevu (72:79) zahvaljujući sjajnoj igri Damira Šolmana (26 poena) i Ante Matulovića (20). Kada su u drugom dijelu sezone “Studenti” neočekivano poraženi od beogradskog Radničkog u Skenderiji (72:73), bilo je jasno da će pitanje šampiona riješiti duel Jugoplastika – Bosna u posljednjem kolu u Splitu.
Na današnji dan prije 42 godina na splitskim Gripama odigrana je “majstorica” za prvaka Jugoslavije. Situacija je bila kristalno jasna: Ko pobijedi osvaja titulu, makar bi u slučaju trijumfa Splićana oba tima imala jednak broj bodova, ali bi presudilo 2:0 za Jugoplastiku u međusobnim duelima. Sve šanse su bile na strani Jugoplastike: Splićani su imali prednost domaćeg terena, slavili su u prvoj utakmici u Sarajevu, a još su bila svježa sjećanja na sezonu 1976-77, kada su “Žuti” u sličnim okolnostima “ukrali” titulu Bosni košem Damira Šolmana u posljednjoj sekundi majstorice u Beogradu.
Značaj utakmice učinio je svoje: Susret odigran 12. aprila 1980. na prepunim splitskim Gripama prošao je u nervoznoj igri s obje strane. Jedan igrač se izdvajao od ostalih aktera: Mirza Delibašić. Najbolji bh. sportista svih vremena pogađao je i asistirao, omogućio Bosni da se prvi put odlijepi u 11. minuti (16:22), no splitski “Žuti” zahvaljujući Željku Jerkovu ubrzo stižu do izjednačenja. Potom Bogdan Tanjević svojim pulenima izdaje naredbu za prelazak na zonsku odbranu, na koju domaćin nema odgovora, pa Bosna odlazi na odmor s velikih +8 (32:40).
Drugo poluvrijeme Studenti počinju odlično i u 25. minutu imaju najveću prednost (42:55). Već u narednom minutu dolazi do koškanja beka Splićana Mlađana Tudora i centra Sarajlija Boška Bosiočića, nakon čega su obojica isključeni. Ova odluka beogradskih sudija Jakšića i Petrovića bila je znatno veći hendikep za goste: Ratko Radovanović je ostao usamljen pod košem, Predrag Benaček imao četiri lične greške, i krenuo je povratak Jugoplastike, po scenariju viđenom tri godine ranije.
Na krilima publike domaćin pravi seriju 14:2 i već u 29. minutu dolazi na -1 (56:57). Malo kasnije Duje Krstulović nakon dugo vremena dovodi Žute u vodstvo (67:66). Utakmica ulazi u dramatičnu završnicu, redom pogađaju Delibašić, Jerkov, Radovanović i u 36. minuti na semaforu piše 69:70. Potom reprezentativac Duje Krstulović, jedan od najboljih i najiskusnijih igrača Jugoplastike, promašuje dva slobodna bacanja, a na suprotnoj strani Delibašić pogađa za 69:72. Jerkov smanjuje (71:72), Dragan Zrno postiže svoje jedine, zlata vrijedne poene (71:74), Ante Matulović opet vraća Žute (73:74).
U posljednjoj minuti dešava se prava drama. Delibašić je upisao jedan od rijetkih promašaja, da bi 21 sekundu prije kraja fauliran Mladen Bratić. Nisu izdržali živci krilnog centra Žutih, Bratić je promašio sva tri bacanja, potom je fauliran Delibašić koji ima šansu riješiti sve dileme. Međutim, ni “Kinđe” nije bio potpuno koncentriran, pogađa samo jedno bacanje (73:75), Jugoplastika ima 16 sekundi da izjednači i uhvati produžetak. Napad je išao traljavo, niko nije želio preuzeti odgovornost, na kraju je Matulović šutirao iz očaja, promašio i počelo je slavlje Sarajlija.
Ostat će zabilježeno da je Bosnu do druge titule prvaka Jugoslavije vodio maestralni Mirza Delibašić (28 poena) u posljednjoj utakmici koju je odigrao u domaćem prvenstvu. Kao i obično u odlučujućim utakmicama, odličan je bio i kapiten Bosne Žarko Varajić, kome je veliki pehar za prvaka Jugoslavije uručio Kosta Stamenković, urednik beogradske “Politike”. Prethodno je Vlado Ravlić, predsjednik KSJ, uručio zlatne medalje sarajevskim Studentima. Dramatična majstorica u Splitu iscrpila je Studente pa su četiri dana kasnije u Borovu poraženi od Cibone (62:68) u finalu Kupa Jugoslavije. Tako je Bosna sezonu završila s jednim trofejom, iako je do samog finiša bila u trci za još tri titule.
Jugoplastika – Bosna 73:75
Split, 12. april 1980. Dvorana na Gripama. Gledalaca 3.500. Sudije: Jakšić i Petrović (oba Beograd). Pet ličnih grešaka: Poljak (33), Benaček (34), Krstulović (40). Isključenja: Tudor (26) i Bosiočić (26).
JUGOPLASTIKA: Tudor, Matulović (12), Kruščić, Jerkov (19), Bratić, Poljak (10), Baković, Dukan (4), Šolman (12), Krstulović (16), Bilanović, Grgin. Trener: Matan Rimac.
BOSNA: Vučević (6), Đogić, Benaček (6), Bosiočić, Izić, Radovanović (11), Zrno (2), Varajić (20), Delibašić (28), Mitrović, Hadžić (2), Mutapčić. Trener: Bogdan Tanjević.
