Jesen 1979. godine bila je jedna od “najintenzivnijih” polusezona u historiji jugoslovenskog fudbala. Domaće prvenstvo i kup, evropski kupovi, završetak reprezentativnih kvalifikacija za Euro 80, Mediteranske igre u Splitu, za najbolje jugoslovenske fudbalere nije bilo predaha.
Na klupskoj sceni najveća nedoumica bio je domet mlade ekipe Sarajeva, predvođena Safetom Sušićem. Tokom ljetne pauze Koševo su napustila čak četvorica standardnih prvotimaca – Srebrenko Repčić, Dragan Simić, Branko Bošnjak i Radomir Savić – zbog čega su se navijači Bordo tima pribojavali grčevite borbe za opstanak.
Međutim, puleni Fuada Muzurovića su šokirali javnost sjajnim nastupima, čak i nakon što je sredinom polusezone Sarajevo ostalo bez još jednog važnog fudbalera: Ante Rajković, reprezentativni centarhalf, otišao je na odsluženje vojnog roka. Bordo tim je briljirao u gostima, ostvarivši čak četiri pobjede, da bi 21. oktobra 1979. godine, u gradskom derbiju na Grbavici osvojen 10. bod na “strani”. No, remi protiv Željezničara (1:1) plaćen je povredom sjajnog golmana Slobodana Janjuša, koga je u posljednjim minutama derbija između stativa zamijenio Predrag Pašić.
Uslijedila je još jedna reprezentativna pauza, tokom koje je Safet Sušić na novom stadionu u Kosovskoj Mitrovici učestvovao u pobjedi Jugoslavije nad Rumunijom (2:1) u kvalifikacijama za Evropsko prvenstvo. Na redu su bila tri posljednja jesenja kola, trenutak istine za mladu ekipu Sarajeva, jer su protivnici bilio članovi “Velike četvorke” jugoslovenskog fudbala – Crvena Zvezda, Hajduk i Dinamo. Uoči 15. kola vrh tabele je dijelilo čak pet timova – Velež, Radnički, Crvena Zvezda, Hajduk i Sarajevo – svi sa po 19 bodova.
Stanje na tabeli nije bio jedini razlog zbog kojeg je duel Sarajeva i Crvene Zvezde proglašen derbijem. U prethodnoj sezoni su Bordo i Crveno-bijeli do posljednjeg kola vodili borbu za treće mjesto i plasman u Kup UEFA. Nakon što su klub s Koševa ostavili bez plasmana u Evropu, Beograđani su im tokom ljetne pauze “oteli” i dva važna fudbalera – Srebrenka Repčića i Radomira Savića, najboljeg strijelca Prve lige u sezoni 1977-78. Crvena Zvezda je u to vrijeme bila najuspješniji jugoslovenski klub u Evropi – zvanični finalista Kupa UEFA, u kojem su u maju 1979. nesretno poraženi od Borussije Mönchengladbach.
I u novoj sezoni su puleni rođenog Sarajlije Branka Stankovića uspješno koračali u Evropi. Nakon što su u 1. kolu Kupa UEFA eliminirali ekipu Galatasaraya, Crveno-bijeli su u narednoj rundi igrali protiv istočnonjemačke Carl Zeiss Jenne. Na Marakani je Zvezda teškom mukom zabilježila trijumf 3:2, a da bi revanš u Jenni 7. novembra Beograđani dočekali odmornije, derbi protiv Sarajeva pomjeren je za subotu 3. novembar.
Očekivano, interes za derbi bio je ogroman, pa je Sarajevo u prodaju pustilo 40.000 ulaznica, što je kapacitet “starog” Koševa. Međutim, loše vrijeme, praćeno kišom, na današnji dan prije 43 godine pokvarilo je planove uprave Sarajeva. Uprkos tome, prodato je 17.275 ulaznica, a na Koševu se okupilo oko 25 hiljada gledalaca, koji su priželjkivali da mlada ekipa Sarajeva skine još jedan “skalp” favorita. Očekivano, Srebrenko Repčić je dočekan zvižducima, dok drugi “odbjegli sin”, Radomir Savić, nije bio u timu Zvezde.
Od početka utakmice Sarajevo je bilo bolji tim na teškom i klizavom terenu, no umjesto napadača Bordo tima mrežu gostiju je u 16. minutu zatresao neviđenim autogolom Nikola Jovanović, fudbaler koji će dva mjeseca kasnije postati prvi “stranac” (izvan britanskog ostrva) u dresu Manchester Uniteda. Jovanović je nespretno reagovao na centaršut Vahida Avdića i glavom s vrha šesnaesterca savladao svog golmana Živana Ljukovčana (1:0). Do poluvremena su gosti uspjeli izjednačiti: Nakon slobodnog udarca Vladimira Petrovića, najspretniji je bio Cvijetin Blagojević i u 34. minutu savladao Irfana Handžića (1:1).
Samo što je počelo drugo poluvrijeme pokisli gledaoci su vidjeli još jedan spektakularan pogodak, koji je riješio pitanje pobjednika derbija. Igrao se 49. minut, kada je na oko 30 metara od gola Zvezde dosuđen slobodan udarac za Sarajevo. Safet Sušić je izveo faul, kratko dodao Nihadu Milaku, koji je raspalio i iznenadio Ljukovčana za erupciju na Koševu (2:1). Do kraja utakmice, fudbaleri Sarajeva imali su nekoliko odličnih šansi da riješe sve dileme, ali su Sušić, Pašić i Avdić bili neprecizni.
Posljednji zvižduk riječkog doktora Damira Matovinovića označio je početak velikog slavlja igrača i navijača Sarajeva. Bio je to najljepši poklon fudbalera Sarajeva treneru Fuadu Muzuroviću, koji je 3. novembra 1979. proslavio 34. rođendan. Bordo tim je zabilježio trijumf, kojim se izdvojio na čelu tabele, jer su poraze upisali Velež, Radnički i Hajduk. U narednom kolu je Sarajevo poraženo na Poljudu od Hajduka (0:1), da bi trijumf nad Dinamom (4:2) na kraju polusezone Bordo timu donio jesenju titulu. Na kraju Prvenstva Sarajevo nije izdržalo trku sa Crvenom zvezdom, ali je i vicešampionska titula bila vrijedan uspjeh jer je nakon 13 godina omogućila izlazak na evropsku scenu i legendarne utakmice s HSV-om.
Sarajevo – Crvena Zvezda 2:1 (1:1)
Sarajevo, 3. novembar 1979. Stadion Koševo. Gledalaca 25.000. Vrijeme hladno i kišovito, teren klizav. Sudija: Damir Matovinović (Rijeka). Strijelci: 0:1 Jovanović-AG (16), 1:1 Blagojević (34) 2:1 Milak (49).
SARAJEVO: Handžić, Vidović, Lukić (Vidaković), Milak, N. Ferhatović, Hadžibegić, Sušić, Avdić, A. Nikolić, Janjoš, Pašić (Smajić). Trener: Fuad Muzurović.
CRVENA ZVEZDA: Ljukovčan, Krmpotić, Jovin, Muslin, N. Jovanović, Miletović (Milovanović), V. Petrović, Blagojević, D. Savić, Šestić (Milosavljević), Repčić. Trener: Branko Stanković.
