Svega 20-ak dana uoči velikog finala, Studenti i tim iz Varesea odmjerili su snage u jednom od ključnih mečeva “Top-6” grupe Kupa evropskih šampiona
Piše: J. MRŽLJAK
Početkom aprila navršava se 46 godina od najvećeg uspjeha bosanskohercegovačkog sporta – titule prvaka Evrope koju su košarkaši Bosne osvojili pobijedivši italijanski Emerson u velikom finalu u Grenobleu. Svega 20-ak dana uoči velikog finala, košarkaši Bosne i Emersona odmjerili su snage u meču (polufinalne) “Top-6” grupe Kupa evropskih šampiona u sezoni 1978-79, susretu koji je bio jedan od ključnih na putu Studenata do evropskog trona.
Kada je početkom 1979. startovala “Top-6” grupa, stručnjaci su smatrali da postoje tri velika favorita – evropski prvaci Real, Maccabi, Emerson – i tri autsajdera (Bosna, Joventut i Olympiakos). No, u prvom kolu mini-lige desile su se senzacije: Bosna je u Skenderiji srušila branioca titule Reala (114:109), Joventut bio bolji od Emersona (70:68), a Olympiakos slavio protiv Maccabija (79:77). Ovo prvo kolo odredit će čitav “top 6”. Naime, ubrzo su Joventut i Olympiakos izgubili dah, u borbi za superfinale ostali su Real, Emerson, Maccabi i Bosna, pri čemu su italijanski i izraelski prvak vukli “minus” iz prvog kola.
Kvartet pretendenata za finale je u međusobnim susretima držao prednost domaćeg terena, a Bosna je imala sreću sa rasporedom jer su dva posljednja gostovanja bili susreti protiv već otpisanih Joventuta i Olympiakosa. Osmog marta 1979. godine Studenti su slavili na gostovanju kod Joventuta na vrućem terenu u Badaloni (98:94), nakon čega je bilo jasno da su gospodari svoje sudbine. Pobjede u posljednja dva kola, protiv Emersona u Sarajevu i Olympiacosa u Pireju, garantovale su Sarajlijama plasman u finale.
Puleni Bogdana Tanjevića su preko noći od autsajdera postali ozbiljan kandidat za finale. Pokazao je to i telegram, koji je uoči susreta s Emersonom stigao na adresu kluba iz Jelićeve. U telegramu su organizatori finala iz Grenoblea od uprave Bosne zatražili da im pošalju propagandni materijal, historijat kluba, podatke o igračima, slike Mirze Delibašića, Žarka Varajića i Ratka Radovanovića… Međutim, najprije je trebalo skočiti pa reći “hop”: pobjeda nad Emersonom bila je imperativ za plasman u finale.
Nažalost, na današnji dan prije 46 godina velika dvorana Skenderije bila je zauzeta sajamskom manifestacijom, pa su Studenti u maloj sali, pred 1.500 sretnika koji su nabavili kartu, dočekali zvaničnog italijanskog i peterostrukog evropskog prvaka. Osim važne pobjede u pohodu za finale, košarkaši Bosne željeli su se revanširati Italijanima za ubjedljiv poraz u prvom dijelu u Vareseu (73:92). Bilo je to drugo kluba iz Varesea u Sarajevu, devet godina nakon što su u Skenderiji osvojili prvu titulu evropskog prvaka, pobijedivši u finalu ekipu moskovskog CSKA (79:74).
Tog 15. marta 1979. u Skenderiju su stigla dvojica članova šampionske ekipe iz 1970. godine: plejmejker Aldo Ossola i bivši košarkaš koji je u međuvremenu postao trener – Edoardo “Dodo” Rusconi. Zbog povrede je izostala najveća zvijezda – legendarni centar Dino Meneghin. Bosna je furiozno počela derbi 9. kola: Studenti su poveli 10:2, u 8. minutu su imali +11 (25:14). Emerson, ionako oslabljen izostankom Meneghina, pod košem se nije mogao suprotstaviti Studentima, pogotovo nakon što je mladi centar Enzo Carraria brzo zaradio tri lične greške.
Ipak, sjajni Amerikanci Bob Morse i Charlie Yelverton održavali su Pallacanestro Varese u životu. U 15. minutu je prednost Bosne smanjena na samo četiri poena (35:31), a tada se razigrao Mirza Delibašić, kome su asistirali Žarko Varajić, Ratko Radovanović i Anto Đogić, pa domaćin na odmor odlazi sa +14 (53:39). U nastavku Bosna održava prednost, u 29. minuti ima +13 (76:63), no Morse i Yelverton nisu dozvoljavali Studentima nijedan trenutak opuštanja. Posljednja šansa za goste bio je izlazak Radovanovića i Đogića zbog pet ličnih grešeka u 35. i 36. minutu.
Umjesto da Italijani smanje prednost, Bosna već u narednom minutu (37) odlazi na +15 (96:81). Do kraja “Kinđe” igra simultanku za konačnih 104:85, dakle, pobjedu sa 19 poena prednosti, čime se Bosna potpuno revanširala Emersonu za poraz u Vareseu. Bob Morse, prva zvijezda Emersona, nakon utakmice je izjavio da je to bila potpuno druga ekipa Bosne u odnosu na onu koja je igrala u Vareseu. Bogdan Tanjević je stišavao euforiju jer je njegove pulene čekala još jedna važna utakmica – gostovanje Olympiacosu.
Malo ko je 15. marta 1979. godine mogao očekivati da će Bosna i Emerson 20-ak dana kasnije još jednom odmjeriti snage u finalu u Grenobleu. Studenti su u posljednjem kolu izborili pobjedu u Pireju (88:83), dok je Emerson neočekivano, nakon produžetka, slavio u Madridu protiv Reala (83:82). Uslijedilo je epsko finale 5. aprila u Grenobleu, duel okončan pobjedom Bosne (96:93). No, to je neka druga priča…
Bosna – Emerson 104:85 (53:39)
Sarajevo, 15. mart 1979. Mala dvorana Skenderije. Gledalaca 1.500. Sudije: Surkas (SSSR), Schneider (SR Njemačka). Pet ličnih grešaka: Hadžić (26), Carraria (29), Radovanović (35), Ðogić (36), Gualco (36). Slobodna bacanja: Bosna 22/27, Emerson 19/24.
BOSNA: Vučević (2), Đogić (15), Benaček (4), Bosiočić (1), Izić, Radovanović (18), Zrno, Varajić (20), Delibašić (38), Bilalović, Hadžić (4), Pešić (2). Trener: Bogdan Tanjević.
EMERSON: Gergatti (4), Colombo, Gualco (6), Dellaca, Morse (35), Ossola (5), Caneva, Tosarinni, Carraria, Yalverton (35). Trener: Edoardo Rusconi.
