Bio je to prvi od 66 prvenstvenih golova Safeta Sušića za PSG, početak jedne epohe, koju će obilježiti brojeni sjajni nastupi i prva titula u klupskoj historiji.
Piše: J. MRŽLJAK
Među brojnim priznanjima koje je osvojio Safet Sušić, najbolji bh. fudbaler svih vremena, posebno treba izdvojiti nagrade koje je dobio za 9-godišnje nastupe u dresu Paris Saint-Germaina. Tako je legendarni “Pape” izabran za najboljeg igrača u historiji PSG-a prema najelitnijem fudbalskom časopisu France Football (2010), a nešto kasnije (2012) ista publikacija ga je okrunila najboljim stranim igračem koji je ikada igrao u Prvenstvu Francuske.
Priča je počela u ljeto 1982. godine, kada je Sušić potpisao ugovore s Interom i Torinom zbog čega je dobio 12-mjesečnu zabranu nastupa u Seriji A. “Pape” je zbog toga potpisao za PSG-a, krajem jula 1982. odigrao oproštajni meč za Sarajevo, no tada mu je Fudbalski savez Jugoslavije, zbog debakla reprezentacije na Mundijalu u Španiji, uskratio prijevremenu dozvolu za odlazak u inostranstvo.
Zbog toga je velemajstor s Koševa morao odigrati još jednu polusezonu u dresu Sarajeva, da bi u decembru 1982. okončao jednu i počeo drugu epizodu u svojoj uspješnoj karijeri. Posljednji zvanični susret za Sarajevo je odigrao 8. decembra u revanšu osmine finala Kupa UEFA protiv Anderlechta (1:0), četiri dana nakon što se i u prvenstvu oprostio od bordo dresa, u susretu s ekipom Budućnosti na Koševu (2:0).
Sušić se najzad preselio u Pariz i debitovao za PSG 18. decembra, kada je u 53. minutu prvenstvene utakmice protiv Monaca na Parku Prinčeva (0:1) ušao u igru umjesto Nambatinguea Tokoa, napadača iz Čada. Dok je trajala kratka novogodišnja pauza u Prvenstvu Francuske, “Pape” se vratio u grad na Miljacki i još jednom obukao bordo dres. Na Novogodišnjem turniru u malom fudbalu, u prepunoj Skenderiji pred 7.000 gledalaca, Sušić je briljirao u gradskom derbiju protiv Željezničara, protivničke igrače “bacao” po parketu i bio nazaslužniji za ubjedljivu pobjedu Sarajeva (15:7).
Pauzu u D1 je PSG iskoristio za nekoliko prijateljskih utakmica u prvoj polovini januara 1983. godine, u kojima se Safet Sušić navikavao na nove saigrače. Nakon remija protiv reprezentacije Senegala u Dakaru (0:0), Parižani su 12. januara igrali neriješeno protiv Kaiserlsauterna (3:3) na Parku prinčeva, a prvi gol postigao je “Pape”. Konačno, sredinom januara 1983. je utakmicama 21. kola nastavljen šampionat D1 (današnja Ligue 1), kada je Sušić prvi put od starta počeo zvanični susret.
Sedmoplasirani PSG je gostovao kod tri pozicije i tri boda slabijeg Nancyja, kluba poznatog kao prva stanica u igračkoj karijeri legendarnog Michela Platinija (1971-79) i prva destinacija slavnog trenera Arsenea Wengera (1984-87). Za meč u Nancyju je Georges Peyroche, trener PSG-a, odlučio Sušića staviti u prvi tim, gdje je “Pape” zauzeo mjesto Nizozemca Keesa Kista, “Zlatne kopačke Evrope” u sezoni 1978-79.
Na današnji dan prije 41 godine, pred 8.292 gledalaca na Stade Marcel-Picot, odigran je susret koji se pamti po prvom pogotku Safeta Sušića za PSG u zvaničnoj utakmici. Nancy je od početka krenuo ofanzivno, što je Parižanima ostavilo dosta prostora za kontre. Alžirac Mustapha Dahleb, koji će do pojave Zlatana Ibrahimovića, biti najbolji strijelac PSG-a, iskoristio je jednu grešku odbrane Nancyja i u 19. minutu doveo goste u vodstvo (0:1).
Osam minuta kasnije je preciznim udarcem glavom poravnao Francisco Paco Rubio (1:1), ali je ubrzo Nambatingue Toko ponovo doveo PSG u vodstvo (1:2). Samo što je počelo drugo poluvrijeme, sudija Alain Delmer je dosudio jedanaesterac, kojeg je Paco Rubio iskoristio za novo izjednačenje (2:2). Uslijedila je totalna ofanziva domaćina, pred golom 35-godišnjeg veterana Dominiquea Baratellija bilo je dosta šansi, ali bez vodećeg pogotka za Nancy.
Kazna za promašaje stigla je 10-ak minuta prije kraja. U jedinom opasnom napadu PSG-a u nastavku, Sušić je iskoristio grešku odbrane Nancyja i u svom stilu matirao golmana Jean-Michel Moutiera za pobjedu Parižana (2:3). Bio je to prvi od 66 prvenstvenih golova Safeta Sušića za PSG, početak jedne epohe, koju će obilježiti brojeni sjajni nastupi i prva titula u klupskoj historiji.
Kuriozitet je podatak da je istog dana, 15. januara 1983. godine, u meču protiv Stoke City prvjenac u dresu Arsenala postigao Vladimir Petrović Pižon, četvrta Zvezdina zvezda, koji je, poput Sušića, bio “žrtva” Fudbalskog saveza Jugoslavije o zabrani prijevremenog odlaska u inostranstvo. Na krilima Sušića, PSG je “Division 1” završio na trećem mjestu, što je bio najbolji dotadašnji plasman u prvenstvu, a kruna sezone bio je trijumf u Kupu Francuske, nakon pobjede u finalu nad Nantesom (3:2).
Nancy – PSG 2:3 (1:2)
Nancy, 15. januar 1983. Stade Marcel-Picot. Gledalaca 8.292. Sudija: Alain Delmer (Coutiches). Žuti kartoni: Dahleb, Tanasi (PSG).
Strijelci: 0:1 Dahleb (19), 1:1 Rubio (27), 1:2 Dahleb (30), 2:2 Rubio (46), 2:3 Sušić (80).
NANCY: Moutier, Zappia, Cartier, Casini, Martin, Neubert, Philippe, Rubio, Umpiérrez, Jacques, Zénier. Trener: Hervé Collot
PSG: Baratelli, Toffolo, Morin, Bathenay, Fernandez, Lemoult, Tanasi, Dahleb (Col), Toko, Sušić, Boubacar. Trener: Georges Peyroche.
