U ovosedmičnom izdanju LTT Sportsa fokus je stavljen na UEFA Evropsko prvenstvo za žene 2025. Tokom proteklih sedmica značajna pažnja posvećena je FIFA Svjetskom klupskom prvenstvu.
Međutim, kako nas očekuje ljeto ispunjeno sportskim događajima, pažnju sada preusmjeravamo na ono što se dešava mnogo bliže našem domu, u zadivljujućim dolinama i planinama Švicarske, srcu evropskog fudbala.
Evropsko prvenstvo za žene u punom je jeku i već donosi uzbudljive rezultate i brojne teme za diskusiju.
To nam pruža idealnu priliku da detaljno analiziramo ključna pitanja vezana uz Evropsko prvenstvo i ženski fudbal uopće.
Struktura takmičenja
Ovo veliko međunarodno takmičenje okuplja 16 nacionalnih timova, što je treće izdanje ženske evropske smotre u ovom formatu. To djeluje pomalo neobično kada znamo da muška verzija već decenijama funkcioniše s mnogo većim brojem učesnika. Navikli smo na 32 reprezentacije na muškim prvenstvima – broj koji će uskoro porasti na 48, uz diskusije o dodatnom proširenju.
Kompaktna struktura ženskog turnira donosi nekoliko specifičnih prednosti:
Prvo, broj utakmica je manji, što omogućava kraće trajanje turnira, duže periode odmora između mečeva i atraktivnije termine za TV prenose.
Ovakav format također omogućava malim i srednje velikim državama da samostalno organizuju turnir – kao što to ovog ljeta radi Švicarska. Suprotno tome, Švicarska ne bi mogla samostalno organizovati veliko muško prvenstvo. Uostalom, 2008. godine je, uz Austriju kao suorganizatora, ugostila Euro čije se finale pamti po početku španske dominacije.
Ranije smo razmatrali da li su veliki međunarodni turniri postali finansijski izvedivi samo za najbogatije države ili za saveze nekoliko manjih zemalja. Moderne kandidature zahtijevaju veliki broj stadiona i skupu infrastrukturu. No, format sa 16 reprezentacija ženama omogućava realnu šansu za organizaciju većini srednje velikih nacija.
Učesnici
Iako manji broj timova podrazumijeva i ograničen prostor za nove učesnike, dvije reprezentacije su se ove godine prvi put plasirale na jedno veliko takmičenje: Poljska i Wales.
Kvalitet takmičenja ostaje visoko ujednačen, a svih pet bivših šampionki učestvuje: skandinavske sile Norveška i Švedska, taktički snažna Nizozemka, Njemačka u potrazi za starom dominacijom i aktuelni šampion – Engleska. Ipak, najveći favorit je Španija – iako još nikad nisu prošle dalje od polufinala, one predstavljaju najjaču reprezentaciju turnira za upućene u ženski fudbal.
Od debitantkinja, Poljska je već eliminisana nakon dvije utakmice, što i nije iznenađenje s obzirom na izuzetno tešku grupu sa Švedskom, Njemačkom i Danskom.
U fokusu tržišta
Jedna od uobičajenih analiza uoči velikih turnira uključuje i pregled igračkih transfera i sastava reprezentacija.
Ovog ljeta fokus je stavljen na rastuće tržište ženskih fudbalerki – posebno kada je riječ o transferima i sve višim otkupnim cijenama. U analizama tržišne vrijednosti svih 16 reprezentacija, uočeno je da prosječna igračica na ovom turniru vrijedi više od 185.000 eura.
Za poređenje, prosječna tržišna vrijednost igrača u muškoj Superligi Švicarske iznosi oko 1,23 miliona eura, a u škotskom Premiershipu nešto više od milion eura. U fudbalski relevantnoj zemlji poput Hrvatske, prosjek iznosi oko 600.000 eura.
To znači da se tržište ženskog fudbala značajno približava profesionalnom muškom fudbalu srednje klase, iako je i dalje daleko od vrhunske razine muškog Eura.
Još jedna važna činjenica je rast broja fudbalerki čija je vrijednost veća od milion eura. Na ovom prvenstvu ih je osam i to iz samo četiri reprezentacije, od čega pet dolazi iz Španije. Ovo ukazuje na veliki potencijal tržišta, ali i izazove – jer većina ženskih klubova i dalje ne može samostalno priuštiti ovakve transfere.
Ova dinamika bi mogla omogućiti brzu koncentraciju talenta uz relativno mala ulaganja, za razliku od muškog fudbala. Ostaje pitanje hoće li investitori u ženski fudbal graditi super timove preko transfera, ili će se odlučiti za održiviju opciju. razvoj igračica iz sopstvenih omladinskih pogona.
