U prodaju je pušteno 6.800 karata, koje su razgrabljene za nekoliko sati: Na tribinama se našlo oko 7.500 gledalaca, a na platou Skenderije ostalo je više od 2.000 navijača koji nisu mogli ući u dvoranu.
Piše: J. MRŽLJAK
Događaj u noći s 14. na 15. decembar 1973. godine šokirao je građane Sarajeva. U ogromnom požaru je izgorio velelepni KSC Skenderija, sagrađen četiri godine ranije! Ova nesreća je teško pogodila sportske kolektive, posebno košarkaške prvoligaške klubove – Bosnu i Željezničar. “Studenti” i njihov gradski rival morali su pronaći alternativni teren i našli su ga u dvorani Srednje škole MUP-a na Vracama. Tu su igrali naredna dva mjeseca, do sredine februara 1974. godine, kada je obnovljena mala dvorana Skenderija. Uprkos hendikepu, košarkaši Bosne uspjeli su Prvenstvo Jugoslavije 1973-74, svoju drugu sezonu u elitnom rangu, završiti na četvrtom mjestu i izboriti plasman u Evropu.
U pauzi između dvije sezone je mladi trener Bogdan Tanjević morao na odsluženje vojnog roka, a klupska uprava je kao zamjenu dovela Luku Stančića, stručnjaka koji je s mladim reprezentativnim selekcijama Jugoslavije osvojio brojne trofeje. Predvođeni novim trenerom, “Studenti” su naredni šampionat (1974-75) počeli očekivanim porazom od branioca titule Zadra u Jazinama (76:80), nakon čega je uslijedila nevjerovatna serija: tri pobjede u gostima (Metalac u Valjevu 76:70, Lokomotiva u Zagrebu 101:85, Radnički u Beogradu 84:81) i dva poraza u maloj dvorani Skenderije (Borac 83:86, Jugoplastika 87:94).
Najzad, 12. novembra 1974. godine, puleni luke Stančića su upisali prvjenac na domaćem parketu, ali ne u domaćem prvenstvu nego u Kupu Radivoja Koraća. Nakon gostujućeg poraza od nizozemskog BV Typsoos Lions Zandvoorta (79:81) u prvoj utakmici prvog kola kvalifikacija, revanš u Skenderiji donio je ubjedljiv trijumf Sarajlija (122:83) i plasman u drugu rundu. Na redu je bio susret 7. kola Prvenstva Jugoslavije, susret protiv Partizana, koji je bio više od običnog derbija.
Naime, na današnji dan prije 50 godine, nakon više od 11 mjeseci, ponovo je vrata sportistima otvorila velika dvorana Skenderije. Povratak u košarkaški hram izazvao je nezapamćen interes u glavnom gradu BiH. U prodaju je pušteno 6.800 karata, koje su razgrabljene za nekoliko sati, a na tribinama se našlo oko 7.500 navijača. U nekim novinskim izvještajima, spominje se da je te novembarske srijede na platou Skenderije ostalo više od 2.000 navijača koji nisu mogli ući u dvoranu.
Za ponovno otvaranje Skenderije nije se mogao zamisliti bolji protivnik. Partizan, predvođen legendarnim asovima Draženom Dalipagićem i Draganom Kićanovićem, penjao se u vrh jugoslovenske košarke. U prvoj sezoni (1973-74) u kojoj su “Kićo” i “Praja” igrali zajedno, Crno-bijeli su izborili plasman u finale Kupa Radivoja Koraća, gdje su poraženi od italijanske ekipe Cantù. Na startu narednog šampionata je Partizan, poput Bosne, igrao promjenljivo: oba tima su meč u Skenderiji dočekala sa po tri pobjede i poraza, na diobi 6-7. mjesta.
Fantastičan ambijent u Skenderiji 20. novembra 1974. godine pokazao je koliko su košarkaši Bosne bili hendikepirani više od 11 mjeseci, uskraćeni za pravu podršku navijača. Nošeni gromoglasnom podrškom prepunih tribina, “Studenti” su od početka preuzeli vodstvo. Iako je Bosna imala čak petoricu igrača s dvocifrenim poenterskim učinkom, ipak je najveći posao učinjen u skoku pod košem, gdje su dominirali Zdravko Čečur i 18-godišnji Ratko Radovanović. Posao im je olakšao rani izlazak iz igre Partizanovih centara – Josipa Farčića zbog pet ličnih grešaka i isključenog Branimira Popovića.
Na odmor se otišlo s osam poena prednosti za Sarajlije (40:32), koji su s lakoćom prednost održavali i u nastavku. U odbrani su Studenti potpuno zaustavili Dražena Dalipagića, koji je ostao na, za njega mizernih, 10 poena. Ni Dragan Kićanović se nije previše istakao jer je najveći dio od svoja 34 poena postigao u finišu, kada je utakmica bila riješena. Na suprotnoj strani ponovo je najbolji bio Mirza Delibašić, kojeg su sjajno pratili Anto Đogić, Svetislav Pešić, Žarko Varajić i Zdravko Čečur. Na isteku 40. minuta je semafor pokazao ubjedljivu pobjedu domaćina: Bosna – Partizan 94:75.
“Partizana smo nadjačali tamo gdje su Crno-bijeli najbolji – pod košem”, nakon utakmice je rekao Luka Stančić, trener Bosne, dok je njegov rival s klupe Borislav Ćorković čestitao “Studentima” na zasluženoj pobjedi. Nažalost, u nastavku sezone su košarkaši Bosne nastavili s promjenljivim igrama i domaći šampionat završili na razočaravajućem sedmom mjestu. Znatno više uspjeha imali su u Evropi, gdje su ispali nadomak polufinala Kupa radivoja Koraća, nakon nezaboravnog dvomeča s Barcelonom.
Bosna – Partizan 94:75 (40:32)
Sarajevo, 20. novembar 1974. Velika dvorana KSC Skenderija. Gledalaca 7.500. Sudije: Matijević i Prelogović (Zagreb). Slobodna bacanja: Bosna 22/28, Partizan 19/24.
BOSNA: Krvavac (4), Đogić (18), Bubalo, Bosiočić, Ostojić, Radovanović (7), Terzić, Varajić (17), Delibašić (20), Čečur (12), Milavić, Pešić (16). Trener: Luka Stančić.
PARTIZAN: Todorić (6), Kićanović (34), Latifić (7), Kerkez (2), Đukić (2), Kaljević, Farčić (4), Martinović, Popović (3), Beravs, Zečević (7), Dalipagić (10). Trener: Borislav Ćorković.
